Wat een grafdelver die Bogaert: eerst de familiale sigarenfabriek verkopen "met behoud van werkgelegenheid", sluiting één jaar later. Dan een chocoladefabriek bouwen (naast de ex-sigaren) met veel geblaat over werkgelegenheid, maar weinig wol. Met de centen van de GIMV dankzij het ons-kent-ons systeem een fabriek in China neerpoten, en 't is nog niet genoeg. Nu loopt 't in China fout en alweer volgt de slimme zet om er andermans centen in te pompen. Anders was het familiaal fortuin al lang in (sigaren)rook opgegaan...
Hieronder het artikel uit De Tijd (19/01/2013):
Chinees geld voor Eden Chocolates
De chocolademaker zit in verregaande gesprekken over de instap van één of twee lokale partner(s) in zijn Chinese entiteit. Hij focust niet meer op zijn eigen merk, maar op huismerken van retailers.
 |
| Een werkneemster van Eden Chocolates in Suzhou (Sjanghai) |
CD&V-staatssecretaris Hendrik Bogaert en zijn chocoladebedrijf Eden Chocolates staan weer met beide voeten op de grond. Enkele jaren geleden waren de ambities groot: de Chinese markt vanuit Suzhou (in de buurt van Sjanghai) veroveren met het chocolademerk Senz. Er werd op een bepaald moment zelfs luidop gedacht aan een beursgang in China. Eden Chocolates zou het eerste Belgische bedrijf worden met een Chinese notering.
Maar die ambities moesten fors teruggeschroefd worden. Eden Chocolates streed met ongelijke wapens. tegen chocoladereuzen als Lindt, Nestlé of Ferrero die honderden miljoenen euro’s investeren in marketing. Eden Chocolates probeerde zich met de grote spelers te meten, maar verbrandde cash in marketinguitgaven.
‘Voor een kmo die geen deep pockets heeft, was het moeilijk of haast onmogelijk die recurrente marketinginvesteringen te doen’, stelt een waarnemer. Boven op die kosten, bleven ook de inkomsten uit, want de verkoop van Senz viel fors tegen. De vestiging van de groep in Suzhou draaide anderhalf jaar geleden maar op een klein deel van haar capaciteit.
Over een andere boeg
Enkele maanden geleden beslisten het management en de aandeelhouders van Eden Chocolates om het over een andere boeg te gooien en zich voortaan te concentreren op de productie van chocolade onder het huismerk van Chinese en Aziatische distributiegroepen (private label). Voor die klanten - zeg maar de Aziatische Colruyts - maakt Eden Chocolates pralines, chocoladerepen en truffels, maar ook chocolade die gebruikt wordt in adventkalenders of in Disney-beeldjes. Eden Chocolates heeft daar een licentie voor getekend met de Amerikaanse entertainmentreus.
Vandaag vertegenwoordigt private label het grootste deel van het productievolume in China. Maar dat brengt niet noodzakelijk meer op, want de marges op privatelabelproducten zijn kleiner dan die op merken.
Senz wordt evenwel niet volledig stopgezet. ‘De investeringen om het merk in de markt te zetten zijn fors gereduceerd. We doen het nu stap voor stap’, zegt een bron binnen het bedrijf. De verkoop van Senz doet het naar verluidt - zelfs zonder marketing, maar dankzij een betere distributie - erg goed. En de capaciteit van de fabriek in Suzhou wordt, volgens diezelfde bron, steeds beter benut. Eden Chocolates zou in het boekjaar 2012/2013 1.200 ton chocolade moeten verkopen, 200 ton meer dan het jaar voordien.
Financieel
Het financiële plaatje ziet er nog steeds niet rooskleurig uit. Geconsolideerde cijfers zijn niet voorhanden, maar de groep zou meer dan vijf jaar na haar oprichting nog steeds rode cijfers slikken. Al lijkt een operationeel nulresultaat zich te profileren.
Om de belangrijke verliezen weg te werken en de balans op te kuisen, drong een herkapitalisatie zich op. Tot nu toe financierden een reeks Belgische investeerders het bedrijf. Maar volgens onze informatie zal het verse kapitaal deze keer van een Chinese partner komen. De onderhandelingen daarover zitten in een ver stadium. De Chinees met wie er wordt gepraat is een ex-werknemer van de Zwitserse chocoladegigant Barry Callebaut. (Voor de anekdote: Barry Callebaut heeft in Suzhou een vestiging op een steenworp van die van Eden Chocolates). ‘Hij zou niet enkel vers geld aanbrengen, maar ook zijn kennis van de chocolademarkt en de retailsector’, stelt een bron.
Er is sprake over een injectie van ‘een paar miljoen euro’. Mogelijk wordt nog een tweede lokale investeerder aan boord gehesen. Het is de bedoeling dat die investeerder(s) een substantiële minderheid krijgt (krijgen) in de Chinese poot van Eden Chocolates, naar verluidt 20 tot 30 procent.
De groep bestaat uit drie vennootschappen: een topholding, een slapende Belgische vennootschap - waarin de ondertussen gesloten vestiging in Jabbeke zat - en de Chinese entiteit. De topholding blijft in handen van Hendrik Bogaert - die er al een jaar geen bestuurder meer is - en de Belgische investeerders. Het gaat onder meer om Agri + (het fonds van Gimv en de Boerenbond), het Belgisch-Chinees investeringsfonds, de ondernemers Luc Geuten (Mitiska), Rudi Mariën (ex-Innogenetics) en Thomas Baert (Chinafloors) en het management onder leiding van Wim Petermans.
http://www.tijd.be/nieuws/ondernemingen_consumptie/Chinees_geld_voor_Eden_Chocolates.9292306-3074.art
ingescand artikel weergeven
Lees ook bericht dd. 15/01/2013: De Chinese pralines van Hendrik Bogaert
Update: Zie ook http://www.retaildetail.be/nl/belgie/food/item/15158-eden-chocolates-in-verregaande-gesprekken-met-chinese-investeerders
Geen opmerkingen:
Een reactie posten